I have made a ‘ tribute ‘ for the Dutch sculptor Carel Visser. At Dutch television was for the series ‘Dutch Masters of the 21st century’ (in which they also portrayed me) a mini-documentary made by Eugenie Jansen and Albert Elings. A beautiful portrait of the fragile old sculptor who almost seems to be played out. Because that’s what he did, to the bitter end … PLAY! I had to go through this portrait and one of my own prosaic tyre change on Curacao to him thinking even more. A master of the classic formal characteristics of sculpture and which also often were applied with car and tractor tires in its Assembly-sculptures.
He was my former teacher on the post-graduate school, De Ateliers, who made me learn to recognize quality. Often he clarified his reflections on my proces to draw on a piece of paper, for a horse leg or to point around the image somewhere in the air, proclaiming with typical crass voice that the sculpture needed something over there. I remained mostly in despair behind as he left my Studio and stared at that point in the sky. Later during the further construction to the image he turned out to be right.
Ik heb een ‘tribute’ gemaakt voor Carel Visser. Bij Kunstuur was voor de serie Hollandse Meesters (waar ze mij ook portretteerde) afgelopen zondag zijn mini-documentaire, gemaakt door Eugenie Jansen en Albert Elings. Een prachtig portret van de fragiele oude beeldhouwer die bijna uitgespeeld lijkt te zijn. Want dat deed hij tot het bittere eind…spelen! Ik moest door dit portret en door een eigen prozaïsche bandenwissel op Curacao nog sterker aan hem denken. Een meester van de klassieke formele kenmerken van beeldhouwkunst en die vaak ook werden toegepast met auto-en tractorbanden in zijn assemblage-sculpturen.
Hij was mijn voormalige leermeester op De Ateliers, die me kwaliteit leerde herkennen. Vaak verduidelijkte hij zijn reflecties op mijn brouwsels door een paardebeen te tekenen op een papiertje of ergens in het luchtledige te wijzen rond het beeld en met krasse stem te verkondigen dat het beeld daar iets nodig had. Ik bleef meestal in vertwijfeling achter als hij mijn atelier verliet en staarde naar dat punt in de lucht. Later gedurende de verdere bouw aan het beeld bleek hij telkens gelijk te hebben.
ook op/also: http://www.mistermotley.nl/art-everyday-life/bade-blessing-tribute-aan-carel-visser
‘You don’t want to know’, 2014, acrylic on paper, A3
‘De bovenliggende partij’, 2014, acryl on paper, A3
‘Hanging’, 2014, acrylic on paper, A3
‘Silent Diplomacy’, 2014, acrylic on paper, A3
David Bade's Weblog... 